خاطراتی دربارۀ حجةالاسلام‌والمسلمین حاج شیخ محمد واله

ناقل: حجة‌السلام شیخ علی احدی 

نکتۀ بعدی که هم برای اهل منبر خوب است و هم اساتید و هم همۀ کسانی که در فضای مجازی فعالیت دارند، برای ما هم خیلی جالب بود این است که گاهی در منبر و در خطابه یا در مقاله لازم است شما به یک ناهنجاری اشاره کنید، روش عملی مرحوم حاج‌آقای واله که مستند به دین هم هست و تجربه هم همین را می‌گوید این بود: زمانی که می‌خواستند در منبر به یک ناهنجاری اشاره کنند با یک مقدمه‌ای آن را می‌گفتند که نتیجه‌اش این نشود که در جامعه قبح این مسائل از بین برود. مثلاً یادم هست وقتی می‌خواستند این ماجرا را بگویند که جوانی آمد خدمت رسول خدا؟صل؟ عرض کرد که به من اجازه بدهید زنا کنم، آزاد باشم با هر کس دلم خواست زنا کنم! و حضرت خیلی با ملاطفت فرمودند یک سؤال از تو دارم، اگر پس از تو نفر بعدی هم آمد و این مجوز را خواست، بدهم یا ندهم؟ اگر مجوز ندهم که می‌گویند فرق ما با آقای فلانی چه شد؟ و اگر منِ پیغمبر به همه مجوز بدهم بگویم هر کاری دلتان می‌خواهد بکنید، احتمال نمی‌دهی این وسط ناموس خودت هم در معرض قرار بگیرد؟ آن جوان خیلی جا خورد و نسبت به اشتباهش متنبه شد. سپس حضرت دستشان را روی سینۀ او گذاشتند دعا کردند: خدایا اشتباهات گذشتۀ این جوان را بیامرز و از این به بعد هم او را حفظ کن و مواظبش باش که آلوده نشود. 

حالا این داستان را حاج‌آقای واله چگونه نقل می‌کردند؟ می‌فرمودند جوانی آمد خدمت نبی مکرم؟صل؟ تقاضای زشتی داشت، خیلی بد، العیاذ بالله! العیاذ بالله! العیاذ بالله! اجازه گرفت که من با ناموس دیگران بتوانم کار زشت انجام بدهم. دقت کنید شیوۀ بیان طوری است که اگر یک نوجوانی هم نشسته پای منبر، زشتی کار را بفهمد.

امروزه متاسفانه برخی سخنرانان ما گاهی خیلی راحت می‌گوید یک جوان آمد تقاضای زنا داشت! خب اینجوری قبح زنا می‌ریزد. یا مثلا ایشان وقتی می‌خواستند بگویند یک جوانی شراب خورد به این راحتی نمی‌گفتند که عادی‌سازی شود؛ می‌فرمودند: خدا نکند هیچ جوانی مبتلا شود! خدا نکند! از بلا به دور باشد! به یک غلطی کرد! شرابی خورد! با عبارات مختلف زشتی کار را بیان می‌کردند.